مطالعه تطبیقی قاعده دررفتگی استخوان در فقه و حقوق موضوعه

صدمات وارد بر استخوان ها گاه به صورت شکستگی استخوان، گاه به صورت کوبیدگی و خُردشدن آن و گاه به صورت ترک برداشتن بروز و نمود می یابد. دررفتگی استخوان نیز از جمله صدمات وارد بر استخوان هاست که در مورد میزان دیه این صدمه اختلافات قابل توجهی میان فقهیان وجود دارد. در این موضوع، برخی از فقها حکم دررفتگی استخوان سر را به سایر استخوان های بدن نیز تسری داده اند و برخی دیگر با تمسک به روایت ظریف بن ناصح، برای دررفتگی هر یک از استخوان ها، دیه خاص و متمایزی از دیگر دررفتگی ها در نظر گرفته اند و برخی دیگر دیه این صدمه را در قالب یک قاعده بیان کرده و معتقدند که در دررفتگی استخوان، یک دوم دیه شکستگی آن ثابت است. مقنن نیز با توجه به این اختلافات رویه واحدی را در پیش نگرفته است. مقاله پیش رو با توجه به اهمیت این موضوع با روش کتابخانه ای و رویکرد توصیفی تحلیلی، ضمن مفهوم شناسی صدمه دررفتگی، به بررسی دیدگاه های فقهی، مدارک و مستندات آن ها و دیدگاه قانونگذار در این خصوص می پردازد و در پایان نیز پیشنهادهایی در راستای اصلاح موجود ارائه خواهد داد.